Tasmanië

De eerste morgen een beetje uitgeslapen en daarna gezellig ontbeten met Cor en Heather. Tegen een uur of 10 waren we klaar om te vertrekken. Cor en Heather gedag gezegd en richting Stanley gereden. In Stanley hebben we de Nut beklommen. Via een steil zigzag track naar boven gelopen en daar een circuit gelopen. Bij verschillende lookouts hadden we prachtige uitzichten. Na de wandeling besloten om in Stanley te blijven slapen. De camping opgezocht en onze tent opgezet en heerlijk buiten gezeten! Toen het donkerder werd naar het strand gelopen om te kijken of we pinguïns zagen. We zagen er een paar en wat leuk om deze kleine diertjes te zien bewegen.

Na wakker geworden te zijn in Stanley rustig opgestaan en tegen half 9 vertrokken richting Cradle Mountain. We dachten bij Cradle Mountain zelf het park in te mogen, maar ze hebben liever niet teveel auto's in het park en daarom hebben ze een gratis shuttle. Nadat we onze Holiday Pass hadden gekocht eerst de camping vastgelegd en daarna lekker gaan wandelen in het Cradle Mountain National Park. Ons eerst af laten zetten bij Dove Lake. Daar hadden we gelijk een prachtig uitzicht op Cradle Mountain. Eerst rond het Dove Lake gelopen en daarna langs een ander Lake naar Wombat Pool. Vanuit hier een heleboel tredes omhoog naar het Crater Lake. Na het Crater Lake een klein stukje van de Overland Track gelopen. Dit is een track die 6-8 dagen duurt als je hem helemaal loopt. Uiteindelijk via een boardwalk terug gelopen naar Ronny Creek. Onderweg zagen we al vrij snel een grote en een kleine wombat. Helaas waren ze wel een beetje ver weg. Voordat we het wisten zagen we er nog een paar. Wombat nummer 6 stond erg dichtbij en daar even bij staan kijken. Vervolgens doorgelopen en bij de bus gewacht. Helaas was de eerste bus vol die langs kwam. Deze buschauffeur gaf ons de tip om de bus de andere kant op te nemen en een kleine detour te doen. Dit netjes gedaan en daarmee hadden we in de volgende bus een plekje. Op de camping was de campkitchen heerlijk afgesloten en er was een vuurtje. Dit was heerlijk, want inmiddels was het flink afgekoeld. Lekker gegeten die avond en in gesprek geraakt met een Nederlands gezin (Darshan, Rijk en hun dochter Joolz) van de boot.

Na een zeer koude nacht opgestaan en de ochtend nog een wandeling gemaakt in het National Park. Tegen de middag zijn we richting Strahan gereden. Het weer veranderde totaal van grijze wolken naar strakblauwe lucht! De rit was prachtig, wel een beetje bochtenwerk. Van het Nederlandse gezin hadden we een leuke camping doorgekregen dus daar zijn we heen gegaan. Zij waren daar ook en onze tent bij hun opgezet. Een heerlijk vuurtje die avond gemaakt en gezellig gekletst. Nog een wandeling naar het strand gemaakt om het prachtige landschap te zien.
De nacht was het gelukkig minder koud. Rustig opgestaan en in de ochtend zijn we naar Queenstown gereden. Een uitgestorven dorpje. Ook bizar dat ineens het groen stopt en je dan alleen maar bergwanden met overal afgravingen en mijnwerkzaamheden ziet. Na een tijdje komt het groen weer terug. De volgende stop was bij de Nelson Falls, via een korte wandeling kwamen we bij een prachtige waterval. Vanuit daar doorgereden naar de Franklin Gordon Rivers Nature Trail. Hier een wandeling gemaakt langs de Franklin River. Aan het einde, toen we net in de auto wilden stappen zag ik een echidna (stekelvarken), hier even van staan genieten. Daarna doorgereden naar de The Wall, van Cor hadden we gehoord dat dit iets was wat we moesten doen. Dit is een muur waar Greg Duncan een verhaal laat zien via uitgesneden houtwerk op the Wall. Prachtig om dit zo gedetailleerd te zien! Vervolgens doorgereden naar Lake St Clair. Lake St. Clair is niet zomaar een meer. Het is ontstaan in de ijstijd door de brute kracht van schurend ijs dat zich in de afgelopen 2 miljoen jaar gevormd heeft tot het diepste meer van Australië. We dachten hier meer langs het meer te kunnen doen, maar dat waren best lange wandelingen. Daarom besloten om twee korte wandelingen te doen. Tijdens een van de wandeling stond ik, bij een smal pad, oog in oog met een slang. Mij snel omgedraaid en toen Carolien wilde kijken was de slang al weg! Hier het Nederlandse gezin tegengekomen en besloten om vanavond naar dezelfde camping te gaan. Wij gingen er vast heen en zij zouden komen als ze klaar waren. Deze avond prachtig langs een Lagoon gestaan. Helaas begon het tegen half 8 te regenen en toen zijn we maar onze tent ingegaan.

Gelukkig regende het vannacht niet. Wel lagen er nog wat plassen toen we deze ochtend opstonden. Tegen half 9 vertrokken richting het Mount Field National Park. We merken dat we hier niet de 100 km per uur halen en daarom doen we over 100 km wat langer dan we gewend waren. Dit komt ook door de slingerende bochten. Eenmaal aangekomen bij het park een prachtige wandeling gemaakt die ons langs verschillende plekken bracht. We kwamen na een zeer korte wandeling bij de Russel Falls terecht. Weer een prachtige waterval! De Horseshoe Falls zagen we daarna en ook weer een prachtige waterval. Helaas lieten de muggen ons minder genieten van deze waterval. Vervolgens de Tall Tree walk gedaan. Waar we weer enorme lange bomen hebben gezien. Als een boom omvalt, maakt die ruimte voor andere planten om te groeien. Als laatste vandaag bij de Lady Barron Falls gestopt. Daarna moesten we 239 treden omhoog en nog een stukje lopen om terug bij het visitor center te komen. Hier even rustig onze boterhammetjes opgegeten en daarna richting Hobart gereden. We zijn hier gestopt bij de Botanical Gardens en hebben hier heerlijk een uur rondgewandeld en genoten van onder andere een kruidentuin en een rozentuin. Hierna nog even boodschappen gedaan en daarna naar de camping gegaan.

Deze ochtend was het prachtig weer toen we opstonden. Dus we besloten richting Mount Wellington te gaan. Helaas werd het steeds mistiger toen we langzaam naar boven reden. Toen we boven waren regende het zelf. We besloten om maar even in de auto te wachten, want er was nu toch niks te zien. Na een tijdje zagen we het vanuit de auto langzaam opentrekken. De auto uitgegaan en we hadden een prachtig uitzicht over Hobart. Helaas was de wind er ook en na een tijdje even binnen gaan staan, want daar was het gelukkig warmer. Nadat we uitgekeken waren weer naar beneden gereden. We zagen dat de brouwerij dichtbij lag dus daar naar toe gegaan. We kwamen om 10.45 aan en konden nog mee met de tour van 11.00. We hadden een korte broek aan en we moesten voor de tour een lange broek aan. Dus even onze pijpen aangeritst en we waren er klaar voor. Sam, onze gids, vertelde leuk over het verleden van de brouwerij. Voordat het een brouwerij was, was het een zagerij. Hij vertelde ook dat er eerst de hele dag onder werktijd werd gedronken. Later was er een bel die aangaf wanneer je mocht drinken. Het probleem hiervan was dat de werknemers in kortere tijd veel dronken. Nu luidt de bel alleen nog het weekend in op vrijdag om 16 uur. Na de tour mochten we nog verschillende biertjes proeven. Nadat we weer mochten rijden richting Hobart gereden en daar de auto geparkeerd. Via Battery Point de stad in gelopen. Battery Point is een oud vissersdorpje. Lekker in de stad rondgelopen totdat we ergens live muziek hoorden en toen lekker op het gras gaan zitten en hier naar geluisterd. Later nog naar de courtyard gegaan, waar ook live muziek was. Hier kwamen we het Nederlandse gezin nog tegen en gezellig gekletst. Om half 7 hielden we het voor gezien en zijn terug naar de auto gelopen. Op de camping lekker ons broodje worst gegeten en gezellig aan de praat geraakt met een ander stel. Die aten wallabie en dat moesten we ook even proeven. Het smaakte erg lekker!

Na vannacht meerdere keren wakker te zijn geworden van onze aparte buurman, rond 7 uur opgestaan. Alle spullen ingepakt en richting de Salamanca Market gegaan. De auto geparkeerd en richting de Market gelopen. Op deze markt wordt veel van hout verkocht. Ze verkochten er ook oliebollen, helaas niet zo lekker als de Nederlandse. Om half 11 richting het Abel Tasman monument gelopen want daar zou Sinterklaas aankomen. Ja zo maken we het toch nog een beetje mee. Gezellig liedjes gezongen en lekker een aantal pepernoten gehad! Toen Sinterklaas weer weg was nog even gezellig met het Nederlandse gezin gepraat. Tegen 12 uur terug naar onze auto gelopen en richting Port Arthur gegaan. Onderweg nog gestopt bij een lookout waar we uitkeken op dingen waar we daarna nog bij zouden stoppen. Na deze lookout gestopt bij Tesselated Pavement en daarna via de Eaglehack Neck (een smal stukje weg) verder gereden. Vervolgens gestopt bij een blowhole, helaas niet zo spectaculair. De blowholes in Carnarvon blijven nog steeds favoriet. Daarna doorgereden naar Tasmans Arch, waar we een mooie Arch zagen. Na deze arch bij Devils Kitchen gestopt. Hier was ons niet helemaal duidelijk wat we moesten zien. Vanuit Devils Kitchen naar Waterfall Bay gelopen. Een prachtig uitzicht hadden we daar! Op de terugweg zagen we nog een echidna. Hierna doorgereden naar de camping. Via een unsealed weg kwamen we uit bij een prachtige camping bij het strand. De auto mocht niet bij de tent dus even alles moeten tillen. Nadat de tent stond, was ik niet zo slim en ging naast het wc gebouw in iets scherps staan. Dit had een bloedende voet tot gevolg. Toen het bloeden onder controle was naar het strand gelopen en heerlijk een borrel op het strand gedronken. Op deze camping weer heerlijk kunnen genieten van wallabies. Sommige stonden rustig achter onze stoeltjes.

Na een nacht op een prachtige plek de volgende dag richting Port Arthur gegaan. We zijn hier naar Port Arthur Historical Site geweest. Daar kregen we bij ons entreeticktet een kaart uit een kaartspel die ons koppelde aan een gevangene. In de eerste kamer die we inliepen, leerden we meer over onze gevangene.
De Historical Site heeft meer dan 30 historische gebouwen. De meeste hebben meerdere functies gehad. Veel van de gebouwen zijn (deels) verwoest door bosbranden. We begonnen bij de gevangenis. Deze had meerdere lagen. De gevangene die zich goed gedroegen zaten in de bovenste laag van de gevangenis. Degene die zich niet zo goed gedroegen zaten onderaan.
Rond 11 uur op de boot gegaan om richting Isle of the Dead (begraafplaats) en Point Puer Boys' Prison (gevangenis voor jonge jongens, ze kregen hier onderwijs en sommige leerde een vak) te gaan.
Na de lunch zijn we richting de separate prison geweest. Hier zaten ongeveer 50 gevangenen 23 uur binnen en mochten slechts een uur naar buiten. Het was erg leuk dat we in meerdere cellen en het buitengedeelte konden kijken.
Ook zijn we deze dag nog langs de Memorial Garden gelopen. Op 18 april 1996 was er iemand in het park die meerdere mensen heeft doodgeschoten.
Tegen een uur of 2 richting Freycinet National Park gaan rijden. Deze rit was iets langer dan we dachten. We kwamen rond 5 uur aan bij Friendly beach. Waar het idee was om alleen even te stoppen, maar de campground zag er prima uit en was gratis als je een parkpas had. Daarom besloten om hier te blijven. We hadden de tent nog niet staan en naast de tent stonden al een wallabie en een wombat. Daarna zagen we nog een mini wombat, erg schattig! In de avond nog even lekker over het strand gewandeld!

De volgende ochtend op tijd opgestaan en richting de carpark van de Wineglass Bay gereden. Via een prima wandeling kwamen we na een half uur bij de lookout. Wat een prachtig uitzicht hadden we hier. Vervolgens zijn we naar de Wineglass beach gelopen. Prachtig wit zand en helder blauw water. Hier heerlijk even gezeten voordat we aan de Isthmus Track begonnen. Deze track bracht ons bij Hazard Beach. Ook hier even over het strand gewandeld en daarna het bos ingegaan om terug naar het begin te gaan. Dit was nog best een lange weg. Maar voor de wandeling stond 4-5 uur en binnen 4 uur waren we terug. Na de wandeling een stop gemaakt bij het visitor center om de camera aan de lader te leggen. De meeste campings waar we staan hebben alleen toiletten. Nadat de camera vol was zijn we naar Bicheno gereden. Hier heerlijk aan het water zitten lezen. Op tijd heerlijk fish en chips gegeten. Daarna naar de camping voor die avond gereden. Laten we het erop houden dat hier nogal wat speciale mensen stonden, maar het was slechts voor een nacht dus dat vonden we prima.

Met wat gemiezer werden we de volgende ochtend wakker. Dus rustig in de auto ontbeten en na het ontbijt was het droog en de tent opgeruimd. Daarna richting Binalong Bay gereden. Wat grappig was dat we vanuit de camping met bewolkt weer wegreden en toen we bij Binalong Bay waren, was er een hoop blauwe lucht te zien. Binalong Bay was prachtig! Binalong Bay is het begin van de Bay of Fires. Vervolgens naar The Garden gereden. Onderweg prachtige kust gezien! Bij The Garden een korte wandeling gemaakt. Daarna rustig teruggereden en ergens de auto bij het strand gezet. Op het strand heerlijk een uurtje gelezen. Na dit uurtje doorgereden naar een waterval (Halls Falls). Met een korte wandeling kwamen we bij deze waterval aan. Na deze waterval doorgereden naar de Columba Falls. Een waterval die meer dan 90 meter hoog is en een van de hoogste watervallen in Tasmanië is. Helaas kregen we de waterval niet helemaal op de foto. Toen we genoeg hadden van de kracht van het water van deze waterval doorgereden naar Branxholm, onze slaapplek voor vanavond. Hier eindelijk weer een douche! Eigenlijk kostte het 1 dollar voor 4 minuten warm water, maar het kastje (waar het geld in moet) was bij een douche eruit. Dus gratis warm water:)

Vanuit Branxholm doorgereden naar Launceston. Bij het winkelcentrum een gratis parkeerplek gevonden. Er stond in ieder geval nergens hoelang je hier mocht parkeren. Vanuit hier door het park gelopen en gestopt bij de Macques aapjes. Leuk om deze aapjes te zien! Waren best veel kleine aapjes! Daarna door de stad gelopen richting de Cataract Gorge. Een 15 minuten wandeling erheen en daarna doorgelopen naar de lookout. Lekker ergens onze lunch opgegeten en weer teruggelopen. Tegen theetijd richting Fred en Siena gegaan. Zij wonen iets buiten Launceston. Wij hebben hen op de Nullabor ontmoet en Fred heeft ons die nacht geholpen toen onze tent niet meer bleef staan. Heel leuk om ze weer te zien. Toen we er net waren, vertelde ze dat ze ons een bed voor die nacht wilde aanbieden, maar ze waren die nacht opnieuw opa en oma geworden en twee kleinzoons bleven bij hun slapen. Maar ze hadden al een oplossing bedacht en we mochten onze tent in hun tuin zetten. Een erg gezellige middag en avond gehad! Een van de kleinzonen vond het heel leuk om te helpen met de tent op te zetten.

De volgende morgen werden we wakker in de regen. Helaas werd het niet minder en werd het zelfs erger! Tegen 9 uur met goed teamwork hadden we alles in 5 minuten in de auto. Daarna afscheid genomen van Siena. Toen naar Evandale gereden. Hier zijn we maar doorheen gereden omdat het weer nog steeds niet echt goed was. Vanuit Evandale naar Deloraine gereden. We wilden graag naar de Liffey Falls, maar zagen hier dat de lower en upper track gesloten waren. Door de vele regenval is een deel van de track weggespoeld. Helaas, maar niks aan te doen. Doorgereden en een stop gemaakt bij een raspberry farm. Hier heerlijk genoten van cheesecake en een raspberry smoothie. Hier zagen we zelfs wat blauwe lucht. Vanuit hier doorgereden naar Sheffield. Een plek waar veel schilderijen (murals) op muren te zien zijn. Sommige waren echt prachtig! We waren nog niet klaar met de wandeling of het begon weer te regenen. Dit was onze laatste stopplek voordat we weer richting Ulverstone naar Cor en Heather gingen. Bij hun aangekomen eerst onze was aangezet en daarna lekker genoten van een kopje thee. 'S avonds heerlijk gegeten! Na het eten hebben we heerlijk Rummikub gespeeld. Leuk om dat weer eens te spelen!

Gisterochtend lekker uitgeslapen. Na het ontbijt hebben we eerst onze auto een beetje opgeruimd. De tent, die nog steeds niet helemaal droog was, uitgelegd en ook onze slaapzakken laten luchten. Nadat we alles weer op orde hadden, heeft Cor ons laten zien hoe hij pennen maakt. Hij begint met een stuk hout en snijdt dat bij. Daarna worden alle benodigde spullen eraan toegevoegd. Als laatste spuit hij nog een aantal keer erover heen en daarna is de pen klaar. Cor maakt veel dingen van hout en veel van zijn dingen in huis zijn door hemzelf gemaakt. Na de lunch zijn we richting Leven Canyon gegaan. Daar een wandeling gedaan en hadden een prachtig uitzicht. Na dit uitzicht moesten we ongeveer 700 treden omlaag om daarna weer steil omhoog om richting de parkeerplaats te gaan. Na deze wandeling ergens een kopje thee gaan drinken en vervolgens langs het oude huis van Cor gereden. Toen we thuis waren niet zoveel meer gedaan. Deze avond zijn we uiteten geweest en ooh wat was het heerlijk! 'S avonds heerlijk nog even tv gekeken en op tijd naar bed gegaan, want morgen weer vroeg op voor de ferry.

Gisteren ging om 6 uur de wekker, aangezien om 9 uur de ferry terug naar Melbourne ging. Samen met Heather nog even ontbeten en tegen 7 uur was het tijd om afscheid te nemen van Cor en Heather. De auto ingegaan en binnen 15 minuten waren we bij de ferry. Het inchecken ging dit keer gelukkig veel sneller dan de heenweg. De boot vertrok vandaag zelfs te vroeg! De bootreis was niet heel speciaal. Het Nederlandse gezin zat ook op de boot, dus daar gezellig mee gekletst. Om 18 uur aangekomen in Melbourne. Het duurde helaas nog een half uur voordat we van de boot af waren. Eenmaal van de boot waren we zo bij de gratis parkeerplaats waar we vorige keer ook stonden. Vanuit hier naar het hostel gelopen. Ingecheckt en daarna nog snel even boodschappen gedaan. Daarna heeft Caro gekookt en daarna lekker op tijd naar bed gegaan.

Wat hebben we een prachtige tijd in Tasmanië gehad! Dit is mede mogelijk gemaakt door de mensen die we hier ontmoet/ gezien hebben. Wat een mooie natuur hebben ze hier!
Tasmanië is 1,5 keer zo groot als Nederland, maar er wonen slechts een half miljoen mensen.