Veel kilometers, lange rijdagen, but all worth it!

En toen waren er alweer twee weken omgevlogen waarin we denk ik de helft van onze kilometers tot nu toe hebben gereden.

Tijdens een van de laatste twee dagen in Cairns zijn we met een Skyrail richting Kuranda gegaan. Een prachtig uitzicht vanuit de skyrail. Onderweg konden we twee keer uitstappen om een korte wandeling te maken. In Kuranda was er voor de rest niet zoveel te doen. Tegen half 3 zijn we met een ouderwetse trein terug gegaan richting Cairns. Wat een prachtige rit was dit! Soms moest je snel aan beide kanten kijken omdat er aan beide kanten wat prachtigs te zien was!
De laatste dag in Cairns zijn we in de middag wezen raften. Wij kregen Marty als instructeur en wat een geweldige man was dit! Gewoon de eerste rapid (stroomversnelling) achterstevoren nemen. We mochten nog even uit de boot om te zwemmen. Normaal mochten je op het eind ook nog zwemmen, maar er was een krokodil gesignaleerd eerder in de week, dus daarom mochten we niet zwemmen.

Op zondag 11 september begon onze trip naar de outback. Toch wel een beetje zenuwachtig, want geen idee wat we zouden aantreffen. We waren vrij snel Cairns uit en bleken uiteindelijk anders te rijden dan dat we hadden bekeken met de vrouw van het hostel. De eerste dag zijn we tot Normanton gekomen en hebben daar een camping opgezocht. Het meeste opvallende van vandaag was dat de weg (2 banen, voor beide kanten een baan) soms tot 1 baan ging en dat er naast deze ene baan soft edges waren. Als je alleen reed kon je alleen op de baan rijden en kwam er een tegenligger dan moesten beiden auto's half op de baan en half op de soft edges. Vandaag ook nog meerdere kangaroos gezien. Enkeling sprong over de weg en andere stonden gewoon langs de kant van de weg.

De volgende dag verder gereden via Mount Isa naar Camooweal. Dit kleine dorpje ligt op de rand van Queensland. De rit van vandaag bracht ons meerdere dode kangaroos, in verschillende staten van ontbinding. De roadtrains raken ze. Deze roadtrains kunnen soms wel 53,5 meter lang zijn! Het wordt daarom ook aangeraden om deze niet in te halen. Vandaag waren de wegen met de soft edges weer ruim aanwezig. Tijdens het rijden komen we soms voor langere tijd niemand tegen. Als je dan wel weer iemand tegenkomt dan zwaai je even. Toen we eenmaal op de camping waren eerst lekker wezen zwemmen!

De derde rijddag reden we al vrij snel het Northern Territory in. Hier bleek je ineens 130 te mogen, maar ons autootje trekt dat helaas niet. Dus iets rustiger doorgereden. We hadden het een stuk leger verwacht, maar dat viel best mee. Ook veel termietbulten gezien vandaag. Sommige van deze termietbulten zijn aangekleed met kleren, een erg grappig gezicht. Deze derde dag hebben we op een free camping gestaan. Hier betaal je niks, maar heb je ook niks. Een prima eerste ervaring, maar we waren niet gelijk enthousiast voor nog een keer.

Op de vierde rijddag reden we naar Alice Springs. Na een aantal dagen kamperen keken we uit naar een hostel, maar de hostels bleken vol te zijn. Dan nog maar een nacht kamperen. We hadden de tent opgezet en gingen richting de stad om boodschappen te doen. Op de terugweg kwam het met bakken uit de hemel, dat we zelfs een tijdje in onze auto hebben gezeten omdat het hier droog en warm was. Na de hevige regenbui de tent gecontroleerd en hij had het overleefd!
Deze dag zijn we ook nog naar de Flying Doctor Visiting Center geweest. Leuk om hier geweest te zijn.

Na een nachtje slapen in Alice Springs was het tijd om richting Ayers Rock (Uluru) te gaan. Na een aantal uurtjes rijden dachten we dat de Ayers Rock zagen, maar dit bleek Mount Connor te zijn. Een veel gefotografeerde berg door toeristen. Niet veel later waren we bij de camping. Onderweg al kunnen genieten van de rock. Onze tent opgezet en daarna richting het Uluru - Katja Tjutja National Park gegaan. Eerst naar het visitor centre gereden en vervolgens naar de plek van de sunrise. Zodat we alvast wisten waar we morgenvroeg moesten zijn. Hierna naar de plek van de sunset gereden en het was inmiddels al goed druk geworden. Een goed plekje uitgezocht en gewacht totdat we de veranderingen van kleur van de steen konden zien. Caro maakten elke paar minuten een foto en daar was het kleurverschil erg duidelijk te zien! Na de sunset terug naar de camping gegaan.

Na onze eerste nacht op de camping was het vroeg opstaan de volgende ochtend om de sunrise te zien. Helaas moesten we dit mooie moment delen met een boel tourbussen. Na de sunrise om de Ayers Rock gereden en op verschillende plekken gestopt om korte wandelingetjes te maken. Om 10 uur sloten we ons aan bij de Mala walk. Een ranger vertelt je meer over de Ayers Rock. De eerste paar plekken waar we stopten vertelde hij hele interessante dingen. Helaas werd hij op een gegeven moment wat langdradig en zijn we afgehaakt. Na deze wandeling zijn we naar de Katja Tjuta's gereden die zo'n 44 km verderop lagen. Net voordat we er waren bij een lookout een overzichtsfoto gemaakt van het geheel. Daarna doorgereden naar de carpark waar we begonnen aan een wandeling genaamd the valley of the winds. Deze wandeling bracht ons eerst naar de eerste lookout. Dit gaf een mooi zicht. Voor de tweede lookout moesten we ons iets meer inspannen, maar dat was het meer dan waard toen we bij de tweede lookout waren. Wat een prachtig uitzicht hier. Wel alles goed vasthouden, want de wind was erg sterk! Na de wandeling terug gegaan naar de auto en terug naar de camping.

Na twee dagen was het tijd om door te gaan naar Kings Canyon. Ook hier moesten we een aantal uur voor rijden. Eenmaal aangekomen bij de camping bleek dat we niet op het gras konden staan vanwege een aantal grote schoolgroepen. Toch een prima andere plek gekregen en daar weer onze tent opgezet. Deze middag niet zoveel gedaan. Het was heerlijk zo'n rustig middagje. Tijdens het koken in gesprek geraakt met een Duits gezin, die voor een langere tijd aan het reizen is. Ze hebben hun kind uit school gehaald en geven haar nu thuisonderwijs. De vader had gecheckt bij een advocaat of dit kon en als je geen huis bezit en langer dan 6 maanden reist dan is het geen probleem. Ook komen we veel Australische gezinnen met kinderen tegen die voor langere tijd reizen. Dit is geen probleem met hun school. Ze krijgen thuisonderwijs en dat is het enige. Of soms delen ze gewoon mee dat ze hun kinderen een aantal weken van school halen en dit is totaal geen probleem.

De volgende morgen vroeg opgestaan om een wandeling bij de Kings Canyon te gaan maken. Deze wandeling (Rim Rim Walk) begon met een steile klim omhoog. Dit was ook gelijk het zwaarste deel van de wandeling. Hierna kregen we een prachtig uitzicht over de Canyon. Naar verschillende lookouts geweest en genoten van het prachtige uitzicht! Na zo'n 3,5 uur waren we weer terug bij de auto.

Na weer een nacht in de tent de volgende morgen terug gegaan richting Alice Springs. We hoefden gelukkig hier onze tank niet vol te gooien, want de benzine is hier redelijk prijzig. Hier langs de garage gegaan om nog wat gegevens achter te laten voor het onderhoud aan onze auto. Hierna doorgereden naar de camping die de eerste keer dicht was, maar nu wel open was. Onze tent opgezet en lekker bij onze tent gezeten. De lucht werd steeds donkerder en donkerder en niet veel later ging het los en het ging goed los. Samen met wat andere kampeerders eerst gaan schuilen, bij het eetgedeelte, maar daar was het niet helemaal droog. Toen doorgerend naar het washok en daar gezellig gekletst en geborreld. Af en toe moesten we in het washok met onze handen zwaaien, want het ligt ging na een aantal minuten weer uit. Toen het na een aantal uur eindelijk droog was, onze tent maar even gecontroleerd. Deze bleek bijna helemaal droog te zijn van binnen. Een klein plasje water lag erin. Deze opgeruimd en daarna is er geen water meer in gekomen.

Na een regenachtige nacht vandaag richting Mount Gillen gegaan. Volgens de mevrouw die naast ons staat op de camping is het meer dan de moeite waard om deze berg te beklimmen. Dat hebben we dan ook gedaan. Zonder een echt pad langzaam omhoog gelopen. Het laatste stukje moesten we echt tussen de rotsen klimmen. Toen we eenmaal boven waren werden we beloond met een prachtig uitzicht! Heerlijk boven gebleven en genoten van het uitzicht. Toen we eenmaal weer beneden waren zijn we in de auto gestapt richting de West Macdonals Ranges. Een prachtig gebied! We zijn bij Simpsons Gap en Ellery creek big hole gestopt. Om bij deze laatste te komen moesten we wel een aantal plassen water door. Deze avond weer met de mensen van gisteravond geborreld. Daar werd het plan geopperd om de volgende morgen met pannenkoeken te ontbijten. Zo gezegd zo gedaan en zo hebben we de ochtend erop heerlijk genoten van pannenkoeken! Ook kwam het plan om met zijn alle te koken vanavond en uiteindelijk was het plan om op de bbq pizza te maken. 'S middags onze auto naar de garage gebracht en Caro heeft haar best nog even gedaan om de rekening zo laag mogelijk te houden. 'S avonds heerlijk genoten van pizza's van de bbq.

De dag erop vertrokken uit Alice Springs om richting Tennant Creek te gaan. In de ochtend nog langs de school of air geweest. Waar kinderen uit bepaalde gebieden via internet les krijgen zodat ze niet zoveel hoeven te reizen. Om dit te kunnen krijgen moet je wel aan bepaalde eisen voldoen. Zo moet bijvoorbeeld een dorpsschool meer dan 50 km van je af liggen. Na 140 km kwamen we erachter dat we onze stoeltjes hadden laten staan op de camping. Niet zo slim, maar we waren niet van plan er terug voor te rijden. Voor de rest vandaag weer een lange tijd op dezelfde weg moeten rijden. Aangekomen in Tennant Creek, de was gedaan en daarna een lekker rustig avondje gehad.

Vanuit Tennant Creek zijn we vertrokken naar Mataranka. Op de camping in Mataranka hadden ze heerlijke thermal pools. Dus daar hebben we na aankomst heerlijk in gelegen. In gesprek gekomen met twee mannen die net hun vakantie in Bali erop hadden zitten. Tegen happy hour ons verplaatst naar de bar en daar gezellig een biertje gedronken.

Vandaag zijn we naar Darwin gereden. Onderweg nog gestopt bij de Edith Falls en daar nog een korte wandeling gemaakt. Sinds een aantal dagen merken we echt dat het warmer is. Dat komt door de vochtigheid! Voorlopig blijft dat nog even zo.
Na twee weken kamperen slapen we vanavond weer in een (hopelijk) heerlijk hostelbed.